Informacja w sprawie ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wraz z wzorem skargi

Zamieszczamy kilka wybranych odpowiedzi na pytania dotyczące ponownego naliczenia ekwiwalentu po wyroku TK – z uwagi na liczbę pytań i brak możliwości rozpoznania każdej sprawy indywidualnej i oparcie odpowiedzi o ogólnie sformułowane pytania, bez znajomości szczegółów spraw poszczególnych funkcjonariuszy, każda sprawa może wymagać indywidualnej konsultacji prawnej przez wybranego przez zainteresowanych prawnika, mającego możliwość zapoznania się z dokumentacją i sytuacją konkretnych przypadków. Odpowiedzi udzielone na podstawie ogólnej informacji nie mogą być wiążące, a mają jedynie charakter pomocniczy – podkreśla adwokat Kacper Matlak

*****************************

1) Czy mogę składać wniosek o ponowne naliczenie ekwiwalentu pieniężnego za nie wykorzystany urlop w związku ze zwolnieniem ze służby w Policji? Na emeryturę przeszedłem z dniem 15-02-2006 roku.

ODP.: Należy odróżnić Skargę o wznowienie postępowania, od wniosku o ponowne przeliczenie ekwiwalentu. Tylko skarga jest ograniczona pięcioletnim okresem o którym mowa w art. 146 k.p.a. zgodnie z którym, uchylenie decyzji w przypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego została wydana decyzja nie może nastąpić jeżeli od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji upłynęło pięć lat. Wniosek o ponowne przeliczenie mogą składać funkcjonariusze, którzy odeszli ze służby po sierpniu 2001 roku, tj. po wejściu w życie zakwestionowanych przez Trybunał Konstytucyjny przepisów. Złożenie wniosku nie przesądza jednak o uwzględnieniu żądania.

2) Czy wniosek powinni napisać i złożyć w terminie do 30 dni wszyscy emerytowani policjanci, czy tylko ci którzy wcześniej odwoływali się od zaniżonej wypłaty?

ODP.: Należy odróżnić Skargę o wznowienie postępowania, od wniosku o ponowne przeliczenie ekwiwalentu. Skarga dotyczy sytuacji, w której funkcjonariusz otrzymał decyzję administracyjną. Wniosek dotyczy sytuacji w której wypłata nastąpiła w formie tzw. czynności materialno-technicznej lub w sytuacji w której upłynął termin na wznowienie postępowania. Tylko skarga jest ograniczona miesięcznym terminem na jej złożenie. Takiego ograniczenia nie ma, względem wniosku o ponowne przeliczenie. Jeśli mają Państwo wątpliwości, czy w Waszym przypadku została wydana decyzja administracyjna z ostrożności zasadne jest złożenie skargi w ustawowym terminie wraz z klauzulą: „W razie uznania przez organ, braku podstaw do wznowienia postępowania, proszę o potraktowanie złożonej przeze mnie skargi jako wniosek o naliczenie i wypłatę różnicy w wysokości ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy należny mi w związku ze zwolnieniem ze służby z Policji z dniem ……. ze stanowiska………………”

3) Odszedłem na emeryturę w 2006 r. Przeczytałem komunikat w sprawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego i jeżeli dobrze zrozumiałem, to wykorzystując zamieszczony wzór pisma, mam zwrócić się do KWP z wnioskiem o ponowne przeliczenie i wypłacenie ekwiwalentu?

ODP.: Jeśli nie była wydawana w sprawie decyzja administracyjna można złożyć wniosek o ponowne przeliczenie ekwiwalentu. Jeśli taka decyzja została wydana można złożyć skargę o wznowienie postępowania. Tym niemniej, ani nazwa, ani podstawa nie wiąże organu, który powinien rozpoznać sprawę zgodnie z kierunkiem Państwa żądania. Por. pyt. Nr 2.

4) Do kogo należy kierować wniosek o wyrównania ekwiwalentu w przypadku kiedy funkcjonariusz pełnił służbę w Komendzie Miejskiej lub Powiatowej a wszelkie należności finansowe naliczane i wypłacane były przez KWP ( w tym ekwiwalent za niewykorzystany urlop)?

ODP.: Wniosek należy kierować do Komendanta Wojewódzkiego Policji. Jednocześnie organy administracji publicznej przestrzegają z urzędu swojej właściwości rzeczowej i miejscowej. Zgodnie z art. 65 k.p.a. jeżeli organ administracji publicznej, do którego podanie wniesiono, jest niewłaściwy w sprawie, niezwłocznie przekazuje je do organu właściwego, zawiadamiając jednocześnie o tym wnoszącego podanie. Zawiadomienie o przekazaniu powinno zawierać uzasadnienie. Podanie wniesione do organu niewłaściwego przed upływem przepisanego terminu uważa się za wniesione z zachowaniem terminu. Jeśli mają Państwo wątpliwości w zakresie właściwości, biorąc pod uwagę, że nie mamy możliwości zapoznać się z pełną dokumentacją konkretnych osób, proponujemy wnioski wysłać do obu organów, które mogą być właściwe.

5) W przypadku kiedy nie było odrębnej decyzji dotyczącej wypłaty ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, czy przez decyzję administracyjną nie należałoby rozumieć decyzji o zwolnieniu ze służby, która jest wiążąca do dokonania rozliczenia funkcjonariusza ze wszystkich należności przysługujących w związku z przejściem na emeryturę (w tym również wypłata ekwiwalentu za niewykorzystany urlop)?

ODP.: Należy wyjaśnić, że jest utrwaloną praktyką niewydawanie decyzji w sprawie wysokości przyznanego ekwiwalentu, a decyzję taką wydaję się w razie odmowy jego wypłaty. Skoro zatem ekwiwalent nie został wypłacony w pełnej wysokości, to w brakującej części organ winien był wydać decyzję administracyjną. Każdy dokument w tej sytuacji wydany przez właściwy organ, zawierający elementy formalne, niezależnie od jego nazwy należy w naszej ocenie uznać za decyzję administracyjną. W przeciwnym razie, funkcjonariusz zostałby pozbawiony prawa do odwołania od nieprawidłowo naliczonego ekwiwalentu. Należy w tym miejscu zwrócić uwagę, iż zgodnie z przyjętym w orzecznictwie poglądem, odmowa dokonania czynności materialno-technicznej winna być dokonana w drodze decyzji, albowiem jest to negatywne rozstrzygnięcie w sprawie administracyjnej, o której załatwienie zwróciła się strona mająca w tym interes prawny.
Taka forma załatwienia, umożliwiająca instancyjną i pozainstancyjną kontrolę zgodności rozstrzygnięcia z prawem, w najlepszy sposób chroni bowiem zarówno interes społeczny, jak i interes indywidualny strony (tak np.: NSA (w:) uzasadnieniu wyroku z dnia 25 lutego 1983 r., sygn. akt II SA 2083/82, ONSA z 1983 r. Nr 1, poz. 14). Należy jednocześnie podkreślić, że w doktrynie oraz orzecznictwie wskazuje się na konstrukcję domniemania załatwienia sprawy w drodze decyzji. Według tych poglądów, jeżeli przepis prawny nie określa formy konkretyzacji sytuacji prawnej obywatela, organ administracji publicznej powinien dokonać jej w formie decyzji administracyjnej (vide: J. Jędrośka, B. Adamiak (w:) Glosa do wyroku NSA z dnia 27 kwietnia 1981 r., sygn. akt SA 761/81 – OSP: KA Nr 5/82; Andrzej Wróbel, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz. Małgorzata Jaśkowska, Andrzej Wróbel, Zakamycze 2005, str. 611). Jak zauważył bowiem Naczelny Sąd Administracyjny w powołanym wyżej wyroku, inne rozumowanie prowadziłoby do pozbawienia funkcjonariuszy Policji ochrony prawnej w dochodzeniu ich roszczeń ze stosunku służbowego, który jest stosunkiem administracyjnoprawnym, i w stosunku do którego nie stosuje się przepisów prawa pracy i nie ma możliwości realizacji takiego rodzaju roszczeń przed Sądem Powszechnym Sądem Pracy.

6) Posiadam dwie decyzje Komendanta Powiatowego i Komendanta Wojewódzkiego oraz wyrok WSA z dnia 15 czerwca 2011r w sprawie odmowy wypłacenia ekwiwalentu za niewykorzystany urlop. Kiedy, chodzi o konkretną datę został złożony do TK wniosek ZG NSZZ Policjantów o zbadanie zgodności art. 115a Ustawy o Policji z przepisami Konstytucji?

ODP.: Wniosek wpłynął do Trybunału Konstytucyjnego 21 listopada 2014 roku.

7) Czy toczące się postępowanie w Trybunale Konstytucyjnym od 2015 r do chwili orzeczenia w sprawie K 7/15 z dnia 30 października 2018 r. wstrzymuje bieg terminu 5 (pięciu) lat o którym mowa w art. 146 § 1 kpa, ponieważ rozpatrzenie tej sprawy miało istotne znaczenie dla złożenia skargi na wznowienie postępowania?

ODP.: Nie. Postępowanie przed Trybunałem Konstytucyjnym nie wstrzymuje biegu terminu z art. 146 KPA. Nie pozbawia to jednak strony prawa złożenia wniosku o ponowne rozpoznanie i rozstrzygnięcie sprawy. Termin pięcioletni określony w § 1 art. 146 KPA, chociaż zamieszczony został w przepisie proceduralnym, ma charakter materialny, co oznacza, że jego upływ powoduje taki skutek, że decyzja ostateczna nie może być uchylona, choćby została wydana z naruszeniem prawa. Biegu tego terminu nie przerywa żadna czynność procesowa, nie może być on przywrócony, a jego upływ organ zobligowany jest uwzględnić z urzędu. Prowadzenie postępowania po upływie okresu przedawnienia określonego w art. 146 § 1 KPA naruszałoby zasadę trwałości decyzji administracyjnej, której podstawową funkcją jest stabilizacja stosunków prawnych. Nie mają prawnego znaczenia okoliczności, z powodu których do wznowienia postępowania doszło po upływie terminów określonych w art. 146 § 1 KPA. Ustanowione w art. 146 § 1 i § 2 Kodeksu postępowania administracyjnego przesłanki negatywne nie pozbawiają organu właściwego w sprawie kompetencji ponownego rozpoznania sprawy, a wyłączają dopuszczalność podważenia mocy prawnej decyzji przez zastosowanie sankcji wzruszalności decyzji przez jej uchylenie. Nie jest zatem prawidłową wykładnią art. 146 § 1 KPA wykładnia, która wyprowadza pozbawienie prawa jednostki do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy. Przesłanka przedawnienia obowiązuje tylko co do zastosowania środka prawnego uchylenia decyzji, a nie w zakresie ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy.

8) Gdzie mam złożyć skargę na wznowienie postępowania zgodnie z art. 145a § 1 kpa Do WSA na wydany wyrok do Komendanta Powiatowego na wydaną decyzję?

Odp. W sytuacji, w której został wydany na podstawie art. 145 a ustawy o Policji Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, wznowieniu podlega sprawa tocząca się przed tym Sądem na podstawie art. 272 ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Zgodnie z ww. przepisem można żądać wznowienia postępowania również w przypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie. W takiej sytuacji skargę o wznowienie postępowania wnosi się w terminie trzech miesięcy od dnia wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. Do wznowienia postępowania na tej podstawie właściwy jest sąd, który ostatnio orzekał w sprawie.

9) Od września 2006 roku przebywam na emeryturze. Czy wypłacony równoważnik za wykonywanie czynności w czasie wolnym również podlega ponownemu naliczeniu na zasadach określonych wyrokiem TK?

ODP.: Wyrok Trybunału nie dotyczy innych świadczeń niż określonych w art. 115 a ustawy o Policji. Przedmiotem kontroli Trybunału Konstytucyjnego, biorąc pod uwagę zakres złożonego przez NSZZ Policjantów wniosku była jedynie norma regulująca sposób obliczania wysokości ekwiwalentu pieniężnego za 1 niewykorzystany dzień urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego. O innych uprawnieniach Trybunał się nie wypowiadał.

10) Po zwolnieniu mnie ze służby w 2015, po przeprowadzonym 3 letnim postępowaniu administracyjnym został mi przyznany i wypłacony w 2018 r. ekwiwalent za ponad 400 godzin niewykorzystanego czasu wolnego w przeliczeniu 1/30 . Czy wypłacony mi ekwiwalent podlega pod Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 30 października 2018 r. sygn. akt K 7/15 , czy też wyrok ten dotyczy jedynie urlopów.

ODP.: Porównaj pyt. 9.

11) Czy ekwiwalent za urlop przysługuje policjantom, którzy odeszli na emeryturę przed 2001 rokiem? Mam na myśli rok 1999.

ODP.: art. 115 a ustawy o Policji uznany przez Trybunał Konstytucyjny wszedł w życie w 2001 rokiem. Nie mógł więc być podstawą wydania jakichkolwiek decyzji przed jego wejściem w życie. Wyrok Trybunału nie ma więc wpływu na sytuację prawną byłych funkcjonariuszy, którzy odeszli ze służby przed wejściem w życie kwestionowanego przepisu.

12) Czy mam złożyć wniosek czy skargę? Odszedłem na emeryturę w 2017 roku i nie mam ani decyzji ani rozkazu odnośnie naliczenia ekwiwalentu. Po prostu otrzymałem kwotę na konto bankowe.

ODP.: por. odpowiedź na pytanie nr 2. Jeśli mają Państwo wątpliwości, czy w Waszym przypadku została wydana decyzja administracyjna z ostrożności zasadne jest złożenie skargi w ustawowym terminie wraz z klauzulą: „W razie uznania przez organ, braku podstaw do wznowienia postępowania, proszę o potraktowanie złożonej przeze mnie skargi jako wniosek o naliczenie i wypłatę różnicy w wysokości ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy należny mi w związku ze zwolnieniem ze służby z Policji z dniem ……. ze stanowiska………………”

* * * * * * * * * * * * * * * * *

W związku z niesłabnącym zainteresowaniem sprawą ekwiwalentu za niewykorzystany urlop załączamy poniżej Poradnik opracowany przez Pełnomocnika Zarządu Głównego Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Policjantów adwokata Kacpra Matlaka oraz niezbędne załączniki.

Adwokat Kacper Matlak
Kancelaria Adwokacka
ul. Stoisława 3/3, 70-223 Szczecin
tel. 091 433 33 43, fax. 091 434 30 57
Szczecin, 6 listopada 2018 r.

Art. 115a ustawy o Policji wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 30 października 2018 roku, sygnatura akt K 7/15 został uznany niezgodny z Konstytucją RP. Stanowił on podstawę ustalenia i wypłaty ekwiwalentu za niewykorzystany urlop. Skutkiem orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego jest możliwość dochodzenia przez funkcjonariuszy należnej im części ekwiwalentu, który został ustalony w niższej, niesprawiedliwej wysokości, na podstawie niekonstytucyjnych przepisów. Przepisów ustawy Trybunał nie mógł pogodzić z art. 66 ust. 2 w zw. z art. 31 ust. 3 zdanie drugie Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej w zakresie w jakim art. 115a ustawy o Policji ustala wysokość ekwiwalentu pieniężnego za 1 dzień niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego w wymiarze 1/30 części miesięcznego uposażenia.
Zaskarżony do Trybunału Konstytucyjnego przepis stanowił, że ekwiwalent pieniężny za 1 dzień niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego oraz za każde rozpoczęte 8 godzin niewykorzystanego czasu wolnego przysługującego na podstawie art. 33 ust. 3 ustawy o Policji ustala się w wysokości 1/30 części miesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym należnego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym. Istota zawisłej przed Trybunałem sprawy sprowadzała się właśnie do wysokości tzw. mnożnika, który dla funkcjonariuszy Policji został wskazany jako 1/30, podczas gdy funkcjonariusze innych służb mundurowych (Straży Granicznej, żołnierze zawodowi itp.) mnożnik ten mieli ustalony na poziomie 1/21 lub 1/22.

Trafnie zauważył Trybunał Konstytucyjny, że kwestionowany przepis został dodany ustawą nowelizującą na etapie prac w komisjach. Wraz z wprowadzeniem art. 115a ustawodawca na nowo unormował także czas służby i okres urlopu wypoczynkowego, zmieniając jego wymiar z 30 dni kalendarzowych na 26 dni roboczych. Zmiana ta nie pociągnęła jednak za sobą odpowiedniej zmiany w zakresie mnożnika na potrzeby ustalania ekwiwalentu za niewykorzystany urlop, co nadal pozostawało w relacji do dni kalendarzowych, a nie roboczych. Ustawodawca de facto o tej niekonsekwencji zapomniał.

Takie unormowanie powodowało, że policjanci w porównaniu do funkcjonariuszy innych służb otrzymywali niższy ekwiwalent za niewykorzystany urlop, który odpowiadał ok. 73% dziennego uposażenia. Takie świadczenie nie tylko w ocenie policjantów, ale i Trybunału Konstytucyjnego nie stanowiło pełnej rekompensaty za czas niewykorzystanego urlopu i niesprawiedliwie różnicowało sytuacje funkcjonariuszy różnych służb.

Na skutek orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, wydane na podstawie art. 115a ustawy o Policji decyzje o przyznaniu ekwiwalentu za niewykorzystany urlop Policjantom należy uznać za wydane bez ważnej podstawy prawnej. Skutkiem opublikowania wyroku Trybunału Konstytucyjnego w Dzienniku Ustaw jest bowiem, o ile w samym orzeczeniu nie wskazano inaczej, tak jak w omawianym przypadku, utrata mocy obowiązującej. To z kolei umożliwia funkcjonariuszom wznowienie postępowania administracyjnego i ponownego ustalenia wysokości i wypłaty należnego ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop. Taka sytuacja może dotykać wielu byłych funkcjonariuszy Policji i może mieć doniosłe znaczenie dla ich sytuacji.

Podstawę skargi o wznowienie stanowi art. 145a Kodeksu postępowania administracyjnego. Nie można bowiem pominąć, że postępowanie ze stosunku służbowego, a nie ze stosunku pracy, jest postępowaniem administracyjnym, do którego należy stosować właśnie reguły tego kodeksu. Zgodnie z wyżej przywołanym przepisem, można żądać wznowienia postępowania właśnie w przypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego została wydana decyzja. Trzeba pamiętać, że skargę o wznowienie wnosi się w terminie jednego miesiąca od dnia wejścia w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego tj. od dnia opublikowania wyroku w Dzienniku Ustaw. Termin ten upływa 6 grudnia 2018 roku.

Wznowienie postępowania może w przypadku orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego nastąpić tylko na wniosek zainteresowanej strony, a organy nie będą działać z urzędu. Skarga o wznowienie powinna czynić zadość wymaganiom formalnym: wskazywać stronę wraz z jej adresem, organ do którego jest kierowana, żądanie wznowienia postępowania i ponownego przeliczenia należnego ekwiwalentu z uwzględnieniem właściwego mnożnika, krótkie uzasadnienie i być podpisana.

Skarga jest wolna od opłat i powinna być wniesiona do właściwego Komendanta Miejskiego, Powiatowego, Wojewódzkiego Policji, który wydał pierwotną decyzję w sprawie ekwiwalentu urlopowego. Zazwyczaj będzie to Komendant jednostki, w której funkcjonariusz pełnił służbę bezpośrednio przed odejściem ze służby.

W uzasadnieniu skargi należy wskazać na niekonstytucyjność art. 115a ustawy o Policji i zapadłe orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z 30 października 2018 roku, sygnatura akt K 7/15, które stanowi samodzielną podstawę wznowienia postępowania.

Trybunał Konstytucyjny nie wypowiedział się wprost jaki mnożnik dla funkcjonariuszy Policji będzie właściwy. Wskazał jedynie, że należy skorelować ten mnożnik z wymiarem służby i sposobem ustalania wymiaru urlopu. W innych służbach mundurowych mnożnik ten wynosi 1/21 lub 1/22. Z pewnością powyższa kwestia wymaga uregulowania ustawowego i będzie przedmiotem sporów przed sądami administracyjnymi.

Wzór skargi przedstawiamy w załączeniu. Odrębnej analizy wymagają cywilnoprawne podstawy odpowiedzialności Skarbu Państwa, chociażby na podstawie art. 417-4171 k.c.

Można spotkać się z taką sytuacją, że wypłata ekwiwalentu za niewykorzystany urlop mogła być dokonana bez wydania decyzji (jako czynność techniczna). W orzecznictwie podkreśla się, że jeśli dokument spełnia formalne warunki decyzji, to niezależnie od jego formy należy uważać go za decyzję w rozumieniu prawa. W razie wątpliwości, w tym przypadku proponujemy funkcjonariuszom kierowanie wniosków o dokonanie ponownego przeliczenia wysokości należnego im ekwiwalentu. Wniosek taki można sformułować na kanwie wzoru skargi, wykreślając z niego podstawę prawną. Taką drogę mogą także próbować wykorzystać ci byli funkcjonariusze, którym ekwiwalent przyznano później niż 5 lat temu i którym skarga o wznowienie nie przysługuje. Krótko mówiąc osoby te mogą złożyć nie skargę o wznowienie, a wniosek o ponowne przeliczenie.

Pełnomocnik Zarządu Głównego
Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Policjantów
Kacper Matlak
adwokat

przy współpracy
Tomasza Łuczkowskiego
radcy prawnego

 

Zostaw odpowiedź